بررسی اثر یون های مخرب کلرید و سولفات در آب مورد استفاده در ساخت سازه های بتن مسلح بر خوردگی فولاد با تکنیک eis و ارائه راهکار جهت جلوگیری یا کاهش آن

سازه های بتن مسلح یکی از مقاومترین و ارزانترین مصالح ساختمانی و دارای خواص مکانیکی بالایی هستند. ولی با تمام مزایا، در برابر عوامل خورنده شیمیایی مقاومتی ندارند و به مرور خورده شده و از بین می روند. در این پژوهش با اضافه کردن مقادیر مختلف ترکیبات کربنات سدیم، به ترتیب به مقادیر 5/0 ، 25/0 و 125/0 درصد وزنی، همچنین کلسیم سولفات به ترتیب به مقادیر 35/0، 175/0 و 08/0 درصد وزنی و سدیم کلرید به ترتیب به مقادیر 3/ 0، 15/0 و 075/0 درصد وزنی، به نمونه های بتنی، تاثیر این یون ها بر خوردگی فولاد در نمونه های بتن مسلح با استفاده از روش طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (eis) و در زمان های 20 ، 80 و 130 روز از زمان ساخت، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج eis نشان داد که نمونه حاوی ppm 2500 از یون کربنات، ppm750 از یون سولفات و ppm 850 از یون کلرید در مقایسه با بتن ساخته شده با شرایط متداول، خوردگی کمتری را داراست. یون کربنات با ایجاد خاصیت بافری در محیط بتن (از جمله اطراف میله فولاد) و یون سولفات به واسطه اثر خروج نمک، سبب کاهش خوردگی می شوند. بنابراین چنانچه مقادیر یون های مذکور را در اندازه های فوق تنظیم کنیم، می توانیم انتظار خوردگی کمتری را برای فولاد در بتن داشته باشیم.